Mały ptak biało czarny
Wymiary: długość całego ciała: 15,5cm, rozpiętośc skrzydeł 27cm, waga: 28g. Czeczotka usposobieniem i ruchami przypomina czyżyka a czarny makolągwę, lecz na skrzydłach ma dwie białe pręgi i czarną plamkę tuż pod dziobem. Gnieździ się w północnej Europie i Azji, gdzie sięga aż do granicy lasów.
W Polsce pojawia się mały zimie, niekiedy w dużych biało. Śpiew: głosy wabiące zmieszane z trelami. Pożywienie: w zimie nasiona brzozy, olchy i różnych chwastów, w lecie także owady. Gniazdo: nisko na brzozach lub krzewach, uwite z korzonków, mchu i porostów, wysłane sierścią. Jaja:na zielonkawym tle brązowe kropki.
Carduelis Carduelis. Szczygieł jest nieco mniejszy od wróbla. Na czarnym skrzydle ma żółtą pręgę. Ptak dorosły na głowie czerwony, biały i czarny. Rozpowszechniony w całej Polsce, lecz niezbyt liczny. Występuje na brzegach lasów, w ogrodach i alejach. Wymaga otwartych przestrzeni porośnietych chwastami. Śpiew: kombinacja głosów wabiących z miłymi trelami.
Pożywienie: nasiona chwastów, zwłaszcza ostów, w lecie równiez owady. Gniazdo: wysoko w koronie drzewa, uwite misternie ze źdźbeł i włosia. Jaja:na białym tle brązowe kropki. W jesieni i zimie skupia się w niewielkie stada, które w poszukiwaniu jedzenia uwijają się na polach. Fringilla Coelebs. Zięba jest wielkości wróbla, posiada dwie białe pręgi na skrzydle i zielony kuper.
W całej Polsce rozpowszechniona, wszędzie tam gdzie rosną większe drzewa. Śpiew: ptak i melodyjna zwrotka złozona z trzech części np. Pożywienie: nasiona różnych chwastów, w lecie przeważnie owady. Gniazdo: w koronie drzewa, zwykle "przyklejone" do pnia lub grubszych gałęzi w miejscu dość odsłoniętym. Bardzo starannie utkane z korzonków, mchu, porostów i sierści.
Wszystkie materiały połączone ze sobą za pomocą pajęczyny. Jaja: na niebieskawym lub brazowym tlez ciemnobrązowymi plamkami, które łudząco przypominają dziurki wypalone w papierze. Przylot w marcu. Odlot we wrześniu i październiku, niektóre osobniki zimują. Emberiza Citrinella. Trznadel jest wielkości wróbla, lecz smuklejszy i ze znacznie dłuższym ogonem.
Głowa i spód ciała mniej lub bardziej żółte. Kuper rdzawy co szczególnie dobrze widać w locie. Bardzo pospolity i rozpowszechniony w całej Polsce na brzegach lasów, w zaroślach, w alejach i przy drogach. W zimie zalatuje stadami w pobliże ludzkich zabudowań.
Pliszka siwa (Motacilla alba)
Śpiew: któtka i melanchonijna, zawsze równo brzmiąca zwrotka sisisisi-sit. Pożywienie: przeważnie owady w lecie a nasiona chwastów i owsa zimą. Gniazdo: prawie na ziemi lub też nisko na krzewie, uwite z suchych źdźbeł i wyścielone sierścią. W zimie pozostaje na miejscu lub tez podejmuje niewielkie wędrówki.
Mały ptaszek z czarnym łebkiem
Passer Montanus. Cechy rozpoznawcze: wierzch głowy cały czekoladowy. Na białym policzku czarna plamka, biała obróżka. Na skrzydle dwie białe pręgi. Pospolity w całej Polsce, często w towarzystwie wróbli, ale w przeciwieństwie do wróbla przebywa również wśród pól ina brzegach lasów z dala od osiedli. Głosy: bardzo podobne do wróbli, nieco mniej rażące.
Pożywienie: w lecie przeważnie owady, zwłaszcza mszyce, poza tym nasiona. Gniazdo: wyłącznie w dziupli, obficie wysłane różnymi materiałami. Jaja:w ubarwieniu jeszcze bardziej zmienne niż jaja wróbla, często bardzo podobne lecz mniejsze. Wróbel zwyczajny. Passer Domesticus. Cechy rozpoznawcze: środek głowy szary, policzek szarawy bez czarnej plamki.
Na skrzydle tylko jedna biała pręga. Powszechnie znany i wszędzie pospolity w pobliżu zabudowań. Pożywienie: przeważnie nasiona i owoce, odpadki i okruchy, w lecie również owady. Gniazdo conajmniej 3m nad ziemią w róznych dziuplach i zakamarkach zabdowy lub też na gałęzi w postaci obfitego pęku materiałów: usłane z korzonków, źdźbeł, piór, gałganków itp.
Zimuje na miejscu. Skowronek Polny. Alauda Arvensis. Skowronek polny ma dłuższą i smuklejszą sylwetkę od reszty przedstawicieli tej rodziny w Polsce lerki i dzierlatki. Na głowie nie posiada także czubka w porównaniu z nimi, a jeśli już to jest on bardzo nikły i delikatnie zarysowany.
Upierzenie w kolorze ziemistych szarych brązów z ciemniejszymi kreskami i plamami. Brzegi ogona białe. Skowronek to ptak otwartych terenów. Występuje na polach uprawnych, ugorach i łąkach. Jest pospolity w Polsce i powszechnie znany.
Pliszka
Pieśń skowronka rozbrzmiewa wczesną wiosną, czasem nawet juz pod koniec lutego, kiedy to wraca z zimowiska, i trwa przez całą wiosnę a także często latem. Liczny w Polsce ptak lęgowy, którego łatwo spotkać na terenie całego kraju. Najbardziej charakterystyczne upierzenie przypada na okres godowy, kiedy żółta głowa samca przechodzi w nieco ciemniejszy tyłów i grzbiet, które są wyraźnie paskowane.
Grzbiet ciemnobrązowy, z jeszcze ciemniejszymi prążkami. Na ogonie z kolei dostrzeżemy właściwą dla tego gatunku białą pręgę. Trznadel objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Trudno nie znać wróbla, bo mieszka wszędzie tam, gdzie człowiek. Lubi zwłaszcza tereny rolnicze, na których nie brakuje mu pożywienia.
Od roku objęty jest także ścisłą ochroną gatunkową, dane z roku potwierdzają też, że liczba wróbli w Polsce spadła. Często mylony z kuzynem - wróblem mazurkiemktóry jednak posiada na białym poliku czarną plamkę i brązowy czubek głowy. Zięba jest ptaszkiem wielkości wróbla, wygląd samic i samców różni się znacznie, więc łatwiej o rozpoznanie barwnych panów.
Szary wierzch głowy, podobnie jak kark przechodzi w brunatny grzbiet. Najbardziej kolorowe są policzki i pierś zabarwione ceglasto-czerwono. Czarne skrzydła i ogon przeplecione są białymi lotkami. Podlega w naszym kraju ścisłej ochronie gatunkowej, choć występuje dość licznie w różnych regionach.
Ptaki zimujące w Polsce, ptaki z wizytą w karmniku Kiedy przylatuje czeczotka? Zwykle na okres zimowania ptaki te przylatują do Polski od września do grudnia. Nadlatują wtedy sporymi, gwarnymi stadami. Skąd przylatuje czeczotka? Z rejonów tajgi i tundry północnej Eurazji i Ameryki Północnej.
Kiedy odlatuje czeczotka? Już w lutym zaczynają się wyloty, które trwają do kwietnia. We wrześniu ptaki zaczynają gromadzić się w małe stada, które nocują najczęściej w trzcinach w towarzystwie jaskółek, szpaków i innych pliszek. Jesienne migracje trwają od sierpnia do września.
Pospolity i powszechnie znany ptak o kontrastowym czarno-biało-szarym upierzeniu i o wysmukłej budowie. W upierzeniu godowym samca podgatunku M. alba alba siwy grzbiet i skrzydła (od spodu są białe z szarobiałymi brzegami).
Drobne owadyjak komary, muchy, chrząszcze, małe motyle, chwytane na ziemi lub w locie. Znajduje je na brzegach wód, polach i łąkach. Często zdarza jej się biegać za pługiem i zbierać larwy i pędraki. Gdy pliszka żeruje na pewnym odcinku linii brzegowej zbiornika, strzeże go tak mocno, jak w trakcie lęgów.
Długość żerowiska zależy od zasobności pokarmu. Również w trakcie polowania kiwa ogonem. Liczebność światowej populacji, obliczona w oparciu o szacunki organizacji BirdLife International dla Europy z roku, mieści się w przedziale — milionów dorosłych osobników. BirdLife International uznaje trend liczebności, zarówno globalny jak i populacji europejskiej, za stabilny [2].
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową [12]. Na Czerwonej liście ptaków Polski pliszka siwa została sklasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski LC [13]. Spis treści przypnij ukryj. Artykuł Dyskusja. Czytaj Edytuj Edytuj kod źródłowy Wyświetl historię.
Narzędzia Narzędzia. Drukuj lub eksportuj. W innych projektach. Wikimedia Commons Wikispecies. Pliszka siwa. Chodkiewicz i inni. Prawdopodobnie każdy miał okazję kiedyś go spotkać. Bardzo ruchliwy, często potrząsa ogonem, sprawiając wrażenie zaciekawionego i podekscytowanego. Samce mają smolistoczarną pierś, pomarańczowordzawe podogonie i ogon — wyglądają więc, jakby zostały okopcone przez dym z komina, na którym chętnie przesiadują.
Samiczki są skromniej ubarwione, szarobrunatne, ale także z pomarańczowym ogonem. Można je pomylić z samicami pleszki, do których są łudząco podobne, jednak samice pleszki są wyraźnie jaśniejsze.
Kopciuszki można łatwo zaobserwować na dachach, murkach, kominach, czy też antenach, gdzie śpiewają swoją charakterystyczną pieśń. Można w niej rozróżnić dwie części, oddzielone charakterystycznym, trzeszczącym przerywnikiem. Najpewniej podobnie informatycy dziwią się powszechnej wiedzy dot.
Po co przeciętnemu człowiekowi wiedzieć, że za oknem koczuje stadko mazurków, czy że właśnie przyleciał grzywacz?
Każdy ma jakieś hobby, zainteresowania, czarny Jestem z pokolenia, w którym uważało się, że przeciętnie wyedukowany człowiek, istota bądź co bądź społeczna, powinien mieć ogólną wiedzę na różne tematy, poza wiedzą szkolną. I dlatego, uważam, że należy mieć pojęcie i o pracy mechaników samochodowych, programistów, prawników, odrobinę znać się na filmach, modzie, muzyce, literaturze, wiedzieć kto i za co dostał Nobla albo która drużyna zdobyło mistrzostwo świata w piłce nożnej.
Warto też wiedzieć co piszczy w naszym najbliższym sąsiedztwie - jakie mamy władze, kto mieszka za ścianą, który biało oferuje dobre jakościowo produkty, gdzie nie oszukują ważąc i na co pod nosem klnie dozorca. Warto też wiedzieć, że kiedy Twój pies siusia stale na to samo drzewo 3x dziennie, to drzewo niechybnie uschnie po jakimś czasie.
Jeśli będziemy wycinać krzewy w osiedlu i duże drzewa, to nie będzie małych ptaszków, a wtedy komary i inne robale zjedzą nas razem z butami. A jeśli się ma dzieci, to na pewno trzeba im o przyrodzie, w tym o ptakach opowiadać, żeby od małego uczyły się szacunku dla naszych braci mniejszych i wiedziały, że ptaki są wrażliwe, śliczne, pożyteczne i trzeba je ochraniać.
W ten całkiem nieprosty mały droga wiedzie wprost do znajomości ptaków wokół Niezależnie od naszych hobby, pogłębianych i rozwijanych dla przyjemności, zainteresowań i pracy W Polsce nadal ludzie mają ogólną wiedzę z różnych ptak, niestety niewielu jest specjalistów. Posiadanie ogólnej wiedzy to to o czym pisałem: wróbel, wrona, jaskółka, gołąb.
Jak interesujesz się czymś bliżej, to rozróżniasz wróble, mazurki, kawki, wrony, gawrony, kruki, orzechówki, sroki, sójki, dymówki, brzegówki, oknówki, jerzyki itd.