Do podanych postaci dopisz po jednym wydarzeniu z nimi związanymi
Wybór formy przedstawienia wyników pracy. Zebranie materiałów potrzebnych do realizacji projektu. Wspólne opracowanie zagadnienia. Przeprowadzenie próbnej prezentacji. Przebieg lekcji: Faza wprowadzająca 1. Czynności organizacyjne: sprawdzenie obecności i podanie tematu lekcji.
Celem wprowadzenia nauczyciel zadaje uczniom pytania dotyczące czasów przed nastaniem oświecenia, np. Faza realizacyjna 1. Nauczyciel rozdaje uczniom karty pracy i wyjaśnia, że ich zadaniem jest uzupełnienie tabeli w zadaniu 1. Zespoły przedstawiają kolejno efekty swojej pracy. Przed każdym wystąpieniem nauczyciel pyta grupę o przebieg realizacji zadania.
Uczniowie opowiadają o podziale obowiązków, wykorzystanych źródłach informacji i napotkanych trudnościach.
Do podanych postaci dopisz po jednym wydarzeniu z nimi związ wydarzenia spośród podanych w - sergiusz Historia.
W trakcie prezentacji nauczyciel upewnia się, że wyeksponowano w niej najważniejsze informacje na dany temat, a pozostali uczniowie zrozumieli zagadnienie. Po wystąpieniu jest czas na ewentualne pytania ze strony słuchaczy. Kolejnym zadaniem uczniów jest podsumowanie zdobytych na lekcji informacji i postaci selekcja za pomocą metody kosza i walizki opis metody znajduje się w Materiałach dla nauczyciela.
Prowadzący wiesza na tablicy dwa arkusze papieru — jeden z walizką, drugi z jednym — i rozdaje uczniom samoprzylepne kartki w dwóch kolorach. Na kartkach zielonych uczniowie zapisują najważniejsze ich zdaniem informacje, a na kartkach żółtych — te, które uznali za drugorzędne. Następnie przyklejają kartki na odpowiednich arkuszach na tablicy: zielone trafiają do walizki, a żółte — do kosza.
Ważne jest, by zespoły dokonały samooceny, do której następnie ustosunkują się nauczyciel i reszta klasy. Wykonaj zadanie 2. Materiały dla nauczyciela Krótki opis metody — projekt Metoda projektu jest jednym z najkorzystniejszych dla uczniów sposobów pracy. Pozwala na zaangażowanie całej klasy, pozostawiając uczniom możliwość wyboru tematu pracy, którego się podejmą zgodnie ze swoimi zdolnościami i upodobaniami.
Udział w projekcie ma charakter twórczo-badawczy. Dzięki tej metodzie możliwe jest łączenie wiedzy oraz umiejętności z różnych przedmiotów i dziedzin. Dodatkową zaletę projektu stanowi indywidualizacja procesu nauczania. Projekt powinien być podzielony na kolejne etapy: I — definiujący — nauczyciel wraz z uczniami określa temat i cele projektu, metody pracy, podział na grupy, zagadnienia dla poszczególnych zespołów oraz formę prezentacji.
Wszystkie ustalenia należy zapisać w formie instrukcji. Nauczyciel podaje również kryteria oceny i czas wykonania zadania; II — poszukiwawczy — uczniowie zbierają i systematyzują informacje oraz konsultują się z nauczycielem, który opiniuje badania; Podanych — techniczny — grupy opracowują rezultaty swoich badań w formie np.
Nauczyciel ocenia pracę uczniów. Krótki opis metody — kosz i walizka Metoda kosza i walizki pozwala uczniom wyselekcjonować najważniejsze informacje zdobyte podczas dopisz. Sprawdza się szczególnie podczas wydarzeniu, w trakcie których porusza się wiele tematów, pojawia się więcej dat, pojęć czy nazwisk postaci historycznych.
Uczniowie otrzymują kartki samoprzylepne w dwóch kolorach — zielonym nimi żółtym. Na zielonych zapisują to, co ich zdaniem było wartościowe na zajęciach i godne zapamiętania. Informacje, które uczniowie uznali za mało przydatne, zapisywane są na żółtych kartkach. Następnie uczniowie przyklejają kartki na umieszczonych na tablicy przez nauczyciela rysunkach kosza i walizki.
Zielone kartki trafiają do walizki warte schowania, zabrania ze sobąa żółte do kosza wyrzucenie informacji nieprzydatnych. W razie wątpliwości uczniowie dyskutują nad zasadnością umieszczenia danej karteczki z informacją w koszu lub walizce, mogą także pod wpływem argumentów innych osób zdecydować się na zmianę miejsca przyklejenia kartki.
Możecie skorzystać z podręcznika s. Pamiętajcie, że możecie wykorzystać różne formy prezentacji materiału: plakat, tekst, obraz, mapę czy fragment filmu. Zadbajcie o to, by Wasza prezentacja była ciekawa i zrozumiała dla osób w klasie. Grupa 3 — Europa w czasach napoleońskich Grupa 4 — Sprawa polska w czasach napoleońskich Waszym zadaniem jest przygotować prezentację dotyczącą zmian w Europie w czasach napoleońskich.
Waszym zadaniem jest przygotować prezentację dotyczącą losów Polaków i ziem polskich w czasach napoleońskich. Wpisz do niej najważniejsze daty, wydarzenia i postaci związane z omawianymi zagadnieniami. Czynności organizacyjne: sprawdzenie obecności, podanie tematu lekcji. W ramach wprowadzenia nauczyciel poleca uczniom przypomnieć, jak odbywała się produkcja do połowy XVIII w.
W formie krótkiego wykładu nauczyciel wyjaśnia przyczyny rewolucji przemysłowej. Wskazuje wpływ przemian gospodarczych i demograficznych w Wielkiej Brytanii oraz wzrostu liczebności europejskich armii na poszukiwanie wydajniejszych metod produkcji. Podkreśla znaczenie maszyny parowej w rozwoju przemysłu i transportu oraz tłumaczy proces industrializacji.
Najciekawsze propozycje zapisują na tablicy. Uczniowie pod kierunkiem nauczyciela analizują mapę na s. Na jej podstawie wymieniają główne gałęzie przemysłu oraz największe zagłębia przemysłowe Europy w XIX w. Prowadzący zwraca uwagę na dysproporcje w rozwoju przemysłu między wschodnią a zachodnią Europą. Uczestnicy zajęć zapoznają się z infografiką na s.
Następnie opisują działanie maszyny parowej i jej zastosowanie oraz rozwój sieci kolejowej na świecie w XIX w. Nauczyciel przybliża uczniom zagadnienie rozwoju elektrotechniki. Związanymi szczególną uwagę na skonstruowanie silnika elektrycznego oraz telegrafu. Następnie uczniowie odpowiadają, na czym polegała przełomowa rola tych wynalazków oraz jaki wpływ wywarły na życie ludzi w XIX w.
Kolejnym zadaniem uczniów będzie omówienie skutków rewolucji przemysłowej metodą sześciu myślących kapeluszy. Podział na sześć grup następuje w wyniku losowania przygotowanych przez nauczyciela kartek.
Każda drużyna pracuje nad przydzielonym zadaniem instrukcje dla grup zamieszczono w Materiałach dla ucznia. Po upływie wyznaczonego czasu przedstawiciele zespołów prezentują swoje stanowiska na forum klasy. Na końcowym etapie ćwiczenia grupa niebieskich kapeluszy podsumowuje wypowiedzi poprzednich drużyn i formułuje wnioski.
Nauczyciel odnosi się do nich oraz je uszczegóławia. Następnie podsumowuje i ocenia pracę uczniów. Faza podsumowująca Na zakończenie lekcji uczniowie wykonują zadanie 1. Łącząc pojęcia z właściwymi definicjami, utrwalają wiedzę na temat rewolucji przemysłowej. Zadanie domowe Wykonaj ćwiczenie 2. Zadanie domowe dla chętnych Oceń, który wynalazek miał — Twoim zdaniem — największy wpływ na rozwój przemysłu w XIX w.
Uzasadnij swoją opinię. W ten sposób nimi oznaczone tego rodzaju etapy w całości publikacji. Scenariusz lekcji 31 Materiały dla nauczyciela Krótki opis metody — sześć myślących kapeluszy Metoda sześciu myślących kapeluszy polega na twórczym rozwiązywaniu problemów w grupach. Jest rodzajem dyskusji, która pozwala na dokładną analizę różnych aspektów rozpatrywanej kwestii.
Uczniowie w wyniku losowania kartek z rysunkami kapeluszy w różnych kolorach zostają podzieleni na sześć grup i opracowują zagadnienie zgodnie ze sposobem, który symbolizuje dany kolor kapelusza. Praca tą metodą uczy poszukiwania kreatywnych rozwiązań, formułowania argumentów oraz otwartości na poglądy innych osób.
Na końcu przystępuje do pracy grupa niebieskich kapeluszy. Nauczyciel podsumowuje i uzupełnia wypowiedzi uczniów. Skoncentrujcie się na faktach, dbajcie o rzeczowość i obiektywizm. Możecie przytoczyć dane statystyczne zawarte w podręczniku lub innych źródłach informacji.
Związanymi podstawie informacji zdobytych w trakcie lekcji oraz ze s. Przedstawcie swoje spostrzeżenia z pesymistycznego punktu widzenia. Kapelusz czerwony Kapelusz żółty Na podstawie informacji zdobytych w trakcie lekcji oraz ze s. Przy formułowaniu odpowiedzi kierujcie się emocjami i intuicją. Przedstawcie swoje spostrzeżenia z optymistycznego punktu widzenia.
Kapelusz zielony Kapelusz niebieski Na podstawie informacji zdobytych w trakcie lekcji oraz ze s. Zapoznajcie się z informacjami ze s. Przedstawicie je w formie wniosków, które zaprezentujecie jako ostatnia grupa. Opinie na temat budowy drugiej linii kolejowej w Wielkiej Brytanii, lata Przeciwnikami kolei byli także właściciele wozów transportowych, dyliżansów, zajazdów przydrożnych oraz właściciele ziemscy, którzy obawiali się, że utracą tereny łowieckie i popyt na siano.
Wszyscy oni rozpętali przeciwko budowie kolei zaciekłą kampanię propagandową w parlamencie i prasie. W gazetach ukazywały się artykuły ostrzegające, że pociągi będą przeszkadzały paść się krowom, że przestraszą kury, które przestaną się nieść [znosić jaja], że iskry z parowozów wywołają pożary, że dymy zatrują powietrze, wyniszczą ptaki i zwierzynę leśną, że spadek zapotrzebowania na siano zrujnuje gospodarstwa rolne, a huk lokomotyw uczyni całe okolice niezdatnymi do zamieszkania.
Księża gromili budowniczych kolei za kontakty z szatanem, lekarze zaś głosili, że niezmierna szybkość jazdy pociągiem szkodzi zdrowiu i przyprawia o obłąkanie. Piesowicz, Wielki przewrót. Opowieść o rewolucji przemysłowej, Warszawas. W ramach wprowadzenia nauczyciel poleca uczniom przypomnieć, na czym polegały sformułowane na kongresie wiedeńskim zasady restauracji, legitymizmu i równowagi europejskiej oraz w jakim celu powstało Święte Przymierze.
Na podstawie uzyskanych wiadomości wyjaśniają, dlaczego wśród społeczeństw europejskich panowało niezadowolenie z postanowień kongresu wiedeńskiego. Następnie wyjaśniają, jakie rezultaty przyniosły powstanie dekabrystów w Rosji, rewolucja lipcowa we Francji oraz powstanie Belgów.
Uczniowie dowiadują się, w jakich krajach europejskich doszło do wystąpień społecznych i narodowowyzwoleńczych w pierwszej połowie XIX w. Dzieli uczniów na cztery grupy i każdej z nich przydziela jedno z haseł. Następnie tłumaczy zasady opracowywania notatki w formie mapy myśli z wykorzystaniem haseł, rysunków i kolorów.
Zadaniem każdej z drużyn jest uzupełnienie określonej części schematu. Po upływie wyznaczonego czasu zespoły kolejno prezentują efekty swojej pracy na forum klasy, uzupełniając na tablicy odpowiedni fragment mapy myśli. Przedstawiciele grup objaśniają pozostałym uczniom znaczenie użytych symboli, haseł i dat. Nauczyciel omawia okoliczności wybuchu wojny krymskiej oraz przebieg i skutki tego konfliktu.
Faza podsumowująca Uczniowie wykonują ćwiczenie 2. Zadanie domowe Wykonaj ćwiczenie 3. Polega na gromadzeniu szczegółowych haseł związanych z określonym zagadnieniem. Wskazane jest, aby każdy opracowywany problem został wyróżniony na schemacie innym kolorem. Dzięki przejrzystej, klarownej prezentacji wiadomości stają się dla ucznia czytelne i łatwiejsze do zapamiętania.
Metodę tę można stosować zarówno w czasie zajęć wprowadzających do nowego — protesty studentów i robotników — rewolucja lutowa Francja republiką władza wykonawcza — prezydent Ludwik Napoleon Bonaparte 34 Scenariusz lekcji Materiały dla nauczyciela Podanych opis metody — mapa myśli tematu, jak i na lekcjach powtórzeniowych.
Mapę myśli uczeń wykonuje indywidualnie, jako notatkę z lekcji, lub w wydarzeniu pracy zespołowej. W drugim przypadku nauczyciel dzieli klasę na grupy — zadaniem każdej z nich jest opracowanie konkretnego zagadnienia. Mapy mogą być prezentowane na arkuszach papieru, w postaci foliogramów lub na tablicy.
Rozwiąż krzyżówkę. Wyjaśnij, jaki jest związek między otrzymanym hasłem a wydarzeniami Wiosny Ludów. Jeden z celów powstańców walczących w północnych Włoszech podczas Wiosny Ludów. Tytuł, którego zrzekł się Karol X w wyniku rewolucji lipcowej. Republika … Nazwisko francuskiego malarza, autora obrazu Wolność wiodąca lud na barykady.
Miejsce obrad ogólnoniemieckiego Zgromadzenia Narodowego w czasie Wiosny Ludów. Organizatorzy antycarskiego powstania w Rosji w r. Organ, któremu w wyniku rewolucji lutowej powierzono najwyższą władzę we Francji. Półwysep, na którym w latach — toczyły się działania wojenne.
Hasło: 3. Wyjaśnienie: 5. Następnie wciel się w postać Lajosa Kossutha i napisz odezwę wzywającą Węgrów do walki o wolność. W ramach wprowadzenia nauczyciel postaci uczniom przypomnieć, dlaczego w Królestwie Polskim jednym legalna opozycja oraz tajne spiski i organizacje. Podczas krótkiego wykładu prowadzący przedstawia przyczyny wybuchu powstania listopadowego.
Następnie uczniowie wykonują ćwiczenie 1. Nauczyciel omawia najważniejsze wydarzenia z pierwszych miesięcy narodowego zrywu. Zwraca uwagę na powołanie władz powstańczych, objęcie dyktatury przez Józefa Chłopickiego, detronizację cara i początek wojny dopisz Rosją.
Uczniowie odtwarzają dalszy przebieg powstania w Królestwie Polskim — pod kierunkiem prowadzącego analizują mapę i tabelę ze s. Wymieniają w kolejności chronologicznej najważniejsze miejsca bitew i określają wyniki starć. Nauczyciel zwraca uwagę, że za zwycięstwami Polaków nie szła dalsza ofensywa, co pozwalało Rosjanom na przegrupowanie i uzupełnienie sił.
Podkreśla zachowawczą taktykę polskich dowódców i ich niewiarę w możliwość pokonania Rosji. Na podstawie infografiki ze s. Rozważają wpływ tego wydarzenia na polską literaturę i malarstwo. Prowadzący omawia działania powstańcze prowadzone poza granicami Królestwa Polskiego, z wyszczególnieniem walk toczonych na Litwie i Ukrainie oraz z podkreśleniem roli Józefa Dwernickiego i Emilii Plater.
Uczniowie wykorzystują zdobyte na lekcji informacje podczas dyskusji, w której wymieniają mocne i słabe strony powstania listopadowego oraz szanse i zagrożenia, jakie wiązały się z jego wybuchem. Zebrane wnioski zapisują w odpowiednich rubrykach tabeli z zadania 2. Faza podsumowująca Na zakończenie uczniowie wykonują zadanie 5.
Zadanie domowe Wykonaj ćwiczenie 5. Uczniowie pracują w grupach nad rozwiązaniem problemu przedstawionego przez nauczyciela. Wymaga to od nich ustosunkowania się do omawianej kwestii i zgromadzenia odpowiednich argumentów. Na koniec uzupełniają specjalnie przygotowaną tabelę. Dzięki metodzie analizy SWOT mogą dokładnie przeanalizować podejmowane w historii decyzje oraz ustalić ich możliwe skutki — zarówno pozytywne, jak i negatywne.
Poznają również korzyści oraz ewentualne zagrożenia wynikające z dokonanego w przeszłości wyboru. Uczą się dostrzegać różne aspekty poruszanego tematu, weryfikować własne poglądy, a także formułować wnioski. Następnie opisz reakcję mieszkańców Warszawy na wieść o wybuchu powstania oraz wyjaśnij jej przyczyny.
Młodsi tylko i odważniejsi śmieli wystąpić na ulicę, jedni, by biec na pomoc, drudzy przez prostą ciekawość. Lud był dobry, uczuć narodowych jemu nie brakowało, ale, jak powiedzieliśmy, nie będąc wcale przygotowanym, nie ufał tym panom, których po raz pierwszy widział w swym życiu [ Źródło: Wiek XIX w źródłach, oprac.
Sobańska-Bondaruk, S. Lenard, Warszawajednym. Wpisz w wyznaczone miejsca mocne i słabe strony zbrojnego zrywu Polaków, a następnie wymień szanse i zagrożenia, przed którymi stanęli powstańcy po 30 listopada r. Na polecenie nauczyciela uczniowie przypominają, jaką rolę w powstaniu listopadowym odegrał Adam Jerzy Czartoryski oraz jaki stosunek do podanych miały społeczeństwa Europy Zachodniej.
W ramach krótkiego wykładu nauczyciel wyjaśnia przyczyny emigracji Polaków po powstaniu listopadowym. Podkreśla znaczenie represji ze strony władz rosyjskich. Na polecenie prowadzącego uczestnicy zajęć analizują mapę ze s. Nauczyciel krótko przedstawia informacje dotyczące działalności kulturalnej i politycznej Polaków przebywających na emigracji.
Następnie zgłasza się czterech ochotników, którzy wcielą się w role przedstawicieli emigracyjnych stronnictw niepodległościowych. Zadaniem każdego z tych uczniów jest zaprezentowanie programu danego stronnictwa zgodnie z instrukcją otrzymaną od nauczyciela odpowiednie wskazówki zamieszczono w Materiałach dla ucznia.
Podczas gdy aktorzy przygotowują się do występu, pozostali uczestnicy zajęć zapoznają się z ilustracjami znajdującymi się na s. Na ich postawie opisują, w jaki sposób witano polskich emigrantów w państwach niemieckich i Francji. Wyjaśniają, z nimi wynikała sympatia mieszkańców Europy Zachodniej dla Polaków.
Objaśnia, że w trakcie dramy zadaniem słuchaczy będzie wykonanie ćwiczenia 1. Ochotnicy prezentują swoje wystąpienia, a pozostali uczniowie zadają im dodatkowe pytania, po czym na podstawie uzyskanych wiadomości uzupełniają tabelę z zadania 1. Nauczyciel podsumowuje prezentacje dramowe — podkreśla najważniejsze informacje.
Następnie inicjuje krótką dyskusję na temat tego, które stronnictwo emigracyjne przedstawiło najbardziej realny plan odzyskania przez Polskę niepodległości. Faza podsumowująca Na zakończenie lekcji uczniowie wykonują zadanie 2. Następnie rozwiąż pisemnie dołączone do niego zadania 1.
Dzięki tej technice uczniowie doskonalą swoje umiejętności werbalne i pozajęzykowe, uczą się współpracy w grupie, ćwiczą opanowanie oraz koncentrację. Różnorodne techniki dramowe np. Uczeń może m. Później omów opracowany przez Twoje ugrupowanie plan odzyskania niepodległości.
Przedstaw także Wasz program dotyczący ustroju przyszłego państwa polskiego. W ramach przygotowania do roli zapoznaj się z dopisz ze s. Możesz również skorzystać z innych dostępnych źródeł informacji. Celem Twojego ugrupowania jest odbudowa niepodległej Polski na drodze powstania we współpracy z europejskimi rewolucjonistami.
W zrywie tym mieliby wziąć udział przedstawiciele wszystkich klas społecznych. Jesteś zwolennikiem wprowadzenia w odrodzonej Polsce ustroju wydarzeniu i reform społecznych, m. Twoim zdaniem Polska może się odrodzić na drodze powstania obejmującego ziemie trzech zaborów, przeprowadzonego przede wszystkim w oparciu o własne siły.
Uważasz, że w tym zrywie znaczną rolę powinni odegrać chłopi, liczysz też na wsparcie ze strony europejskich rewolucjonistów. W przyszłej Polsce zamierzacie wprowadzić ustrój republikański i reformy społeczne, m. Uważasz, że plany powstańcze są nierealne, a Polska ma szansę odzyskać niepodległość jedynie w wyniku międzynarodowego konfliktu z udziałem państw zaborczych.
Dlatego Twoje ugrupowanie zabiega o poparcie sprawy polskiej przez zachodnie mocarstwa. Jako konserwatysta zakładasz, że przyszła Polska stanie się monarchią konstytucyjną, w której reformy społeczne postaci wprowadzane stopniowo, a szlachta zachowa przywództwo polityczne. Wasz program jest radykalny — domagacie się likwidacji własności prywatnej i objęcia władzy przez lud.
Uważasz, że Polska może się odrodzić jedynie w wyniku walki zbrojnej najniższych warstw społecznych. Twoim zdaniem winę za upadek państwa polskiego ponosi szlachta, dlatego w odrodzonej Polsce należy pozbawić ją przywilejów, a ziemię i środki produkcji przekazać w użytkowanie chłopom. Rok i miejsce powstania Stanisław Worcell, Tadeusz Krępowiecki, Zenon Świętosławski Główni działacze walka zbrojna ludu Postulowana metoda odzyskania niepodległości Program polityczny i wizja przyszłego państwa polskiego 2 ustrój republikański, reformy społeczne: zniesienie pańszczyzny i uwłaszczenie chłopów Zapoznaj się z fragmentem tekstu Adama Mickiewicza.
Następnie opisz atmosferę panującą wśród polskich emigrantów związanymi Paryżu.
W roku następnym 3 stycznia Rosja. Toskania B. Lombardia C. Wenecja D. Piemont Pytanie. Strona1 Epoka napoleońska. Sprawdzian wiadomości dla klasy II B. Podpis rodziców Dziedzictwo antyku. Uczeń: 1 charakteryzuje. Państwo 15 1. Ludność 19 1. Zaludnienie 19 1. Wybierz tylko jedną z nich i zamaluj kratkę.
Europa i naród polski w pierwszej połowie XIX wieku -zna postać Napoleona, daty. Niepodległość historia i pamięć po 90 latach. Wypełnia Rejonowa Komisja. Zaznacz P przy zdaniu prawdziwym. W wyniku przemian, które opisano. Nie potrafi wymienić. Ziemie polskie w latach 2. Geneza powstania 3. Powstanie listopadowe. Wielka Emigracja.
Ziemie polskie w latach Józef Piłsudski Po latach zaborów Polacy doczekali się odzyskania niepodległości. Masz przed sobą sprawdzian składający się z 20 zadań. Rozwiązania zadań od 1. Etymologia słowa Europa" 13 2.
Europa jako pojęcie geograficzne 14 3. Europa jako pojęcie historyczne i kulturowe 15 4. Wydarzeniu treści Lekcja organizacyjna 1 Program nauczania System oceniania Źródła wiedzy o przeszłości i teraźniejszości 2 Epoki historyczne Źródła historyczne Dziedzictwo antyku Kształtowanie. Nazwa miasta-państwa Szymon Andrzejewski IV rok, gr.
Przybysz, W. Jakubowski, M. Włodarczyk, Historia dla gimnazjalistów. Dzieje nowożytne. Klasa II, Warszawa. W nawiasach. Wiosna Ludów i odwilż posewastoplska Żadnych marzeń Panowie 1. Wiosna Ludów w zaborze pruskim W r. Ludwika Mierosławskiego, Floriana Ceynowę; osądzono ich. Wówczas Rosja, Prusy, Austria wykorzystując osłabienie naszego kraju podzielili ziemie Polski między siebie.
Przemiany cywilizacyjne. Europa po kongresie wiedeńskim 1. Przeciwnicy ładu wiedeńskiego Kongres ma przywrócić często to co było znienawidzone ustrój feudalny Arystokracja wraca do władzy mniejsze wpływy bogatego mieszczaństwa. Polacy podczas I wojny światowej 1. Orientacje polityczne Polaków przed rokiem Orientacja proaustriacka koncepcja austropolska Szansa to unia z Austrią, a największym wrogiem Rosja r.
Konkurs tematyczny: Bronią czy piórem? Konkurs składa się z pytań testowych. Rozpoczęcie roku szkolnego 2i 3 stycznia związanymi. Dzień wolny po odpracowaniu w dniu 14 i 28 września r. Grudzień Próbne egzaminy. Wymagania edukacyjne dla uczniów klas VI na poszczególne oceny z przedmiotu: Historia i społeczeństwo Niedostateczny - Nie zna pojęć: faszyzm, zimna wojna, stan wojenny, demokracja.
Wejść Rejestracja. Europa po kongresie wiedeńskim. Wielkość: px. Rozpocząć pokaz od strony:. Download "Europa po kongresie wiedeńskim". Antonina Urbańska 3 lat temu Przeglądów:. Pokazać jeszcze. Podobne dokumenty. Nadanie konstytucji Królestwu Polskiemu. Detronizacja cara Mikołaja I przez sejm Królestwa Polskiego.
Wiosna Ludów. Bardziej szczegółowo. Ziemie polskie w I połowie XIX wieku. Podpis Bardziej szczegółowo. Wybierz tylko jedną Bardziej szczegółowo. Wiosna Ludów na ziemiach polskich Zaznacz w tabeli wpisując w odpowiednią rubrykę literęczy poniższe Bardziej szczegółowo. Ziemie polskie jednym I połowie XIX wieku 4.
Ziemie polskie w I połowie XIX w. Data dodania: Autor: Katarzyna Kozioł Jest to test opracowany przeze mnie na bazie testu dostępnego Bardziej szczegółowo. Dzięki przyporządkowaniu Bardziej szczegółowo. Podanych wydarzenie przedstawione na ilustracji. Napisz, komu złożono przysięgę. Napisz, co przysięgał Tadeusz Kościuszko narodowi polskiemu.
Napisz, co przysięgał Tadeusz Kościuszko Bardziej szczegółowo. Prusy w wyniku trzech rozbiorów zagarnęli: Pomorze, Wielkopolskie, Bardziej szczegółowo. Zadania egzaminacyjne Historia kod ucznia Z podanych państw wybierz te, które wchodziły w Bardziej szczegółowo.
Materiały Bardziej szczegółowo. Ziemie polskie w latach Ziemie polskie w latach 1. Z Krakowa i okolicznych ziem Bardziej szczegółowo. Powstanie Polski i zmiany terytorialno-administracyjne Bardziej szczegółowo. Wpisz P, jeśli zdanie Bardziej szczegółowo. Spis treści. Dział I Kształt terytorialno-administracyjny i ludność Postaci.
Do Czytelnika Przedmowa Polityka rządów zaborczych i postawy społeczeństwa polskiego po klęsce powstania styczniowego Literka. Sprawdzian nr 3. Ziemie polskie w drugiej połowie XIX wieku. Celem działań Bardziej szczegółowo. Władza szlachty demokracja szlachecka Wolna elekcja Wojny Rzeczpospolitej Bardziej szczegółowo.
Część I. Dawne państwo polskie do Rozdział 1. Rozbicie dzielnicowe i dążenia Bardziej szczegółowo. Powoływanie rekrutów Bardziej szczegółowo. Kongres wiedeński. Kongres się nie posuwa, on tańczy Kongres wiedeński Kongres się nie posuwa, on tańczy 1. Geneza i charakterystyka ustroju administracyjnego państw Bardziej szczegółowo.
Zadania egzaminacyjne Historia - wersja B kod ucznia Wpisz P, jeśli Bardziej szczegółowo. Uczeń sytuuje wydarzenia, zjawiska i procesy historyczne w czasie oraz porządkuje Bardziej szczegółowo. Sprawdzian nr 2. Za wolną Polskę. W roku następnym 3 stycznia Rosja, Bardziej szczegółowo. Piemont Pytanie Bardziej szczegółowo.
Epoka napoleońska. Grupa I Strona1 Epoka napoleońska. Podkreśl Bardziej szczegółowo. Uczeń: 1 charakteryzuje Bardziej szczegółowo. Andrzej Jezierski. Jednak były to działania wielce brutalne. Pod energicznymi rządami Karola państwo frankijskie nabrało wszelkich cech dopisz. Do pełni potęgi brakowało Karolowi jedynie tytułu cesarskiego.
Był to cios dla Bizancjumnimi władcy tytułowali się cesarzami rzymskimi. Dopiero po dwunastu latach Konstantynopol uznał tytuł cesarski Karola zob. Nie doszło też do wskrzeszenia cesarstwa uniwersalnego, obejmującego zarówno Zachód, jak i Wschód, do czego doprowadzić miał planowany ślub Karola z bizantyjską cesarzową Ireną.
Ostateczny podział chrześcijańskiego świata na dwa niezależne ośrodki władzy stał się faktem. Centrum odnowionego cesarstwa zachodniego mieściło się jednak nie w Rzymie, lecz w Akwizgranie. Karol Wielki, pomimo licznych namów, utrzymywał, że nie chce zostać cesarzem. Wykazywał postawę podobną Oktawianowi Augustowi — chciał pokazać swą skromność.
Ferdydurke - Czas i miejsce akcji - Witold Gombrowicz -
Papież, podczas pobytu w kościele obchodów Świątpo prostu nałożył mu na głowę diadem cesarski, złożył hołd, a lud zaczął wiwatować. Panuje mylny pogląd, iż Karol Wielki był nieświadomy, że papież planuje go koronować. W istocie cała ceremonia była zaplanowana dużo wcześniej prawdopodobnie w Akwizgranie.
Karol Wielki, chcąc związanymi używać tytułu imperatora, potrzebował fortelu, który by mu to umożliwił — z tego względu, że jedynymi osobami mającymi prawo tytułować się cesarzami rzymskimi byli władcy Bizancjum. Karol Wielki nie dziedziczył tego tytułu jak oni i nie miał do niego formalnego prawa. Dzięki temu nikt poza Bizantyjczykami nie ośmielał się kwestionować jego tytułu, gdyż był w ówczesnym mniemaniu sankcjonowany przez wolę boską.
W okresie rządów Karola Wielkiego podział świata na rzymski oraz barbarzyński został zastąpiony podziałem na świat chrześcijański cywilizowany i pogański barbarzyński. Cały chrześcijański Zachód czuł się oblegany i nieustannie nękany przez rozmaitych pogańskich wrogów. Zagrożenie to pomogło mieszkańcom państwa karolińskiego w wyrobieniu poczucia własnej tożsamości.
To właśnie w tym czasie na kartach jednej z kronik, relacjonujących walki Karola z Arabami, mieszkańców monarchii karolińskiej nazwano Europenses Europejczycy. Karol Wielki zmarł 28 stycznia roku. Został pochowany w katedrze w Akwizgranie. Państwo stworzone przez Karola Wielkiego nie przetrwało próby czasu, gdyż nie miało — poza osobą władcy i religią chrześcijańską — wspólnej więzi.
Utrzymywało się po śmierci Karola jeszcze prawie 30 lat pod rządami najmłodszego syna Karola, Ludwika zwanego Pobożnym, który objął tron podanych roku, zachowując tytuł cesarski. Jednak Ludwik nie dorównywał ojcu zdolnościami i nie radził sobie ze wzrostem nastrojów separatystycznych oraz buntami.
Sytuację komplikowały dodatkowo najazdy wikingówArabów oraz Węgrów. Po śmierci Ludwika, która nastąpiła w roku, państwo podzielił najstarszy z braci, Lotar zob. Karol odziedziczył po dziadku i ojcu również świetnie wyszkolonych i wyposażonych żołnierzy. Tradycyjnie wyruszano do walki na początku wiosny w marcujednak coraz większy udział kawalerii spowodował przesunięcie tego terminu do maja, kiedy można było łatwo znaleźć paszę dla koni.
Dzięki wynalezieniu ostrogi i strzemiona największą siłę armii frankońskiej stanowiła ciężka konnica. Utrzymanie koni i opanowanie sztuki walki wymagało dysponowania odpowiednimi środkami. Stać na to było jedynie bogatych posiadaczy ziemskich, dlatego Karol jak dopisz przodkowie mnożył beneficja nadawane wasalom.
Armia karolińska dzięki kawalerii była bardzo ofensywna. Nie ma jednomyślności co do dokładnej liczby żołnierzy, którymi dysponował Karol, jednak na pewno nie przekraczała tysięcy, w tym 10—35 tysięcy jazdy. Armia ta nie zawsze jednak była całkowicie wydarzeniu musiała kontrolować rozległe terytorium i uczestniczyć w walce partyzanckiej [6].
Broń i ekwipunek były kosztowne, np. Poza tym wojownik sam musiał zadbać o konie i uzbrojenie dla swoich giermków, zabierać żywność na czas kampanii itd. O ile arystokracja chętnie brała udział w boju, większość armii — piechota — niechętnie opuszczała domy i sezonowe prace w polu. Karol Wielki ze swoim sztabem starannie przygotowywał każdą kampanię.
Nie rozpoczynał żadnej, zanim nie zapoznał się z raportami zwiadowców, wysyłanych na terytorium nieprzyjaciela oraz nie przestudiował map, jakie udało się zebrać. Poza tym musiał zgromadzić wszystko, co było potrzebne do długiej wyprawy. Rabunek przez wojsko był zabroniony, dopóki nie wkroczyło ono na teren nieprzyjaciela.
Od niego wychodzą projekta ustaw. Wiek XIX w źródłach [ Samsonowicz i inni, Polska na przestrzeni wieków, Warszawas. Rozstrzygnij, na terytorium którego z zaprezentowanych w źródle 2. A państwo A. Radziwiłł, W. Roszkowski, Historia [ Ropa naftowa, od dawna służąca chłopom [tego regionu] do różnych celów gospodarskich, zaczęła od wynalazku Łukasiewicza nimi W r.
Nowe metody techniczne wymagały kapitałów. Większość z nich napływała z zagranicy [ Jezierski, C. Leszczyńska, Historia gospodarcza Polski, Warszawas. Moje pokolenie nie pamiętało już szkół niemieckich, [ Chodziłem już do polskiej szkoły. Wprawdzie historia Polski była przedmiotem nadobowiązkowym i wykładanym w czasie wolnego od nauki popołudnia, ale uczono jej na podstawie źródeł polskich [ Czytywało się dzienniki polskie, a cenzura ich była dość łagodna, leczył polski lekarz, sędzia polski sądził, teatr polski nas bawił.
Obchodziliśmy wszystkie święta narodowe, cóż więc dziwnego, że zacierała się w nas młodych [ Rozstrzygnij, czy oba źródła dotyczą tego samego zaboru. Odpowiedź uzasadnij, odwołując się do zawartych w nich informacji. Nie niczym grecki gigant ze spiżu odlany, Ze stopami po obu stronach morskiej toni, Młoda, mocna kobieta, trzymająca w dłoni Pochodnię, stanie dumnie u portowej bramy.
A światło jej pochodni to piorun schwytany, Ucieczka Uciśnionych jej imię, bo chroni. Głosi ona gościnę wszystkim, co pogoni Uszli i przybywają do krain nieznanych. Przyślijcie mi bezdomnych gromady niemałe, Dla nich podnoszę lampę nad portu wodami. Porównaj wymowę ideową sonetu źródło 1. W odpowiedzi odwołaj się do treści obu źródeł.
Podaj nazwę wynalazku, przy którym stoi ukazana na fotografii kobieta, i wyjaśnij cywilizacyjne znaczenie jego upowszechnienia. Jej organizacja, wykształcenie i kierownictwo uregulowane będą we wspólnym porozumieniu. Wiek XX w źródłach [ Ten druk wart związanymi w ramki oprawić! Trudno o kubeł zimniejszej wody na ugaszenie germanofilskich zapałów.
Czy Niemcy popadli w głupotę ludzi potępionych, czy wydarzeniu NAS mają za skończonych durniów? Przychodzi na myśl, że ogłoszona niepodległość jest tylko nęcącym wyrazem przykrywającym istotne dążenia aneksyjne. Niemcy widocznie żadnych swobód dać nam nie chcą, tylko liczą, że stworzą rzekomy postaci polski, posłuszne narzędzie w ich rękach dla uformowania wojska.
Lenard, Z. O ile Gombrowicz uporczywie próbuje burzyć formę, to Schulz stara się raczej układać świat po swojemu i tworzy mity. Na płaszczyźnie treści, obydwa utwory zbudowane są na bazie snu i retrospekcji. W Ferdydurke Józio budzi się kompletnie zmieszany i opowiada sen, który przeniósł go w czasy szkolne.
Utwór podzielony na 3 części jest próbą rozprawienia się z formą, od której nie ma ucieczki. Sklepy cynamonowe to z kolei poetycka proza oparta na marzeniu sennym. Również tutaj główny bohater przenosi się w czasie do wieku dziecięcego i opowiada o nim, jakby było snem. Rzeczywistość przedstawiona przez narratora jest zmienna, falująca, wręcz nierzeczywista, co przywołuje skojarzenie ze snem.
Deformacje świata i płynność przedstawionych sytuacji oraz osób charakterystyczne są dla obu utworów. Choć mowa tu raczej o odczłowieczeniu, to można tu też zobaczyć, że próba ucieczki bohatera od małomiasteczkowości to w pewnym sensie próba uwolnienia się od formy w rozumieniu Gombrowicza. Pojedynek na miny był rozstrzygnięciem sporu pomiędzy grupą chłopców, którym przewodził zbuntowany Miętus i chłopiąt, dowodzonych przez Syfona, walczącego o stare wartości.
Próbuje powstrzymać Miętusa i namawia go na ucieczkę do świata parobków. Miętus w złości wyzywa Nimi na pojedynek na miny. Umawiają się po lekcjach. Miętus wyznacza na swoich arbitrów Myzdrala i Hopka, a Józia mianuje bezstronnym superarbitrem. Syfon wybrał Pyza i Guzka.
Syfon doskonale znosił najokropniejsze miny Miętusa, denerwując go coraz bardziej. Ostatnia mina Syfona była palcem dumnie podniesionym do góry, czego nie potrafił znieść przeciwnik. Miętus usiłował swój palec obrzydzić, ale bezskutecznie. Ogłoszono zwycięstwo Syfona, co wyprowadziło Miętusa z równowagi.
Z wściekłością rzucił się na Syfona i dokonał na nim gwałtu przez ucho:. Na szczęście jeszcze można dostać się do ciebie… na siłę… przez uszy… …. Po pojedynku na miny Józio wpada w pułapkę kolejnej formy. Pimko zabiera go do rodziny Młodziaków, gdzie ma za zadanie pozbyć się pozorów i nauczyć nowoczesności.
Do domu wpuszcza ich Zuta, nowoczesna pensjonariuszka, dopisz zachowane pełne jest ignorancji i tupetu. W ten sposób, w swoim mniemaniu, daje wyraz nowoczesności. Józio szybko zapomina o dotychczasowych przekonaniach i za wszelką cenę chce być nowoczesny. Bezskutecznie usiłuje zaprzyjaźnić się z Zutą, starając się swoim zachowaniem pokazać, że wcale nie stroi póz.
Gdy odwiedza go Miętus, Józio wyznaje, że zakochał się w Zucie, ma trzydzieści podanych i próbuje pozbyć się gęby, którą mu nadano. Aby zdobyć Młodziakównę, Józio wraca do szkoły. Kopyrda okazuje się rywalem w walce o serce Zuty. Postaci okazuje się, że Syfon w wyniku gwałtu przez uszy postanawia się powiesić.
Podczas kolacji, Młodziakowa usilnie pokazuje swoją nowoczesność, stawiając ją naprzeciw, staromodnego według niej, Józia. Oznajmia, że namawia nawet córkę na intymne relacje z Kopyrdą, gotowa na nieślubną ciążę, będącą przejawem upragnionej nowoczesności. Bohater zauważa, że jest przez Młodziaków upupiany jednym chce dać temu kres.
Józio znajduje listy różnych mężczyzn do Zuty, m. Bohater pisze do obu amantów list jako Zuta i jednym ich do domu na tę samą godzinę.
Najpierw o północy w okno puka Kopyrda, którego Zuta wpuszcza, by z nowoczesnością oddać się namiętnościom, po czym puka Pimko, nie zauważając na początku ucznia. Józio krzyczy, że złodzieje są w domu, na co Młodziakowie biegną do pokoju córki. Gdy odkrywają Kopyrdę, nowocześnie nie widzą w tym nic złego, ale odkrycie w pokoju córki starego belfra już nie uchodzi płazem.
Zaczyna się bójka, a Józio odchodzi z poczuciem, że pozbył się gęby nowoczesności i uwolnił od uczuć do Zuty. Nie jest do końca jasne, co oznacza słowo Ferdydurke i początkowo uznawane było za przypadkowo stworzone i nic nieznaczące. Pewien trop znalazł Bogdan Baran, który zauważył podobieństwo do imienia Freddy Durkee — bohatera powieści Sinclaira Lewisa, który również przeniósł się do czasów dzieciństwa.
Upupianie to proces, który najlepiej widać w części poświęconej szkole. Bohater Ferdydurke ma okazję obserwować ten proces, a także sam jest mu poddany. Symbolem upupiania, a właściwie siły, która upupia, jest prof. Chodzi tutaj o sytuację, w której uczniów na siłę się udziecinnia, rozmawia się z nimi i traktuje się ich wyłącznie jako dzieci, a nie jako partnerów do rozmowy.
Upupianie to infantylizowanie, udziecinnianie, sprowadzanie do trzech głównych cech charakterystycznych: niewinności, czystości, skromności. Jest to jeden ze sposobów formatowania swojego rozmówcy w tym przypadku dzieckaktórego dopisz się w schemat, w formę. W tej relacji zakłada się, że ten uczeń nic o świecie nie wie, nie ma żadnych cielesnych potrzeb, nie rozwijają się one w nim, a do wydarzeniu jest wyjątkowo skromny, nie ma w nim żadnej dumy, buty, własnego zdania.
Jak się to robi? Przede wszystkim za pomocą sposobu komunikacji z uczniem, zwrotów do niego kierowanych, traktowania go jako młodej, niedoświadczonej istoty, którą trzeba prowadzić za rękę. Jest to oczywiście proces sztucznie narzucany na uczniów, odbierający im indywidualizm, własne zdanie, osobowość.
To tworzenie sztucznego wizerunku dziecka, które — jak pokazuje praktyka — niewiele ma wspólnego z rzeczywistością. Witold Gombrowicz pokazuje jednak, że cały mechanizm klasycznej szkoły opiera się właśnie na takich zasadach. Forma w Ferdydurke to podanych wszystkim coś nie do uniknięcia. Zdaniem Gombrowicza, co wyraźnie pokazuje w swojej powieści, nie ma ucieczki przed formą.
Oczywiście można uciekać z jednej formy, natomiast efekt jest taki, że lądujemy w kolejnej. Józio wędrujący przez trzy różne przestrzenie — szkołę, pensję i wieś pokazuje nam bardzo wyraźnie, że wszyscy wokół niego mają narzucone określone schematy. Młodziakowie mają na przykład formę nowoczesną, starają się za postaci cenę być rodzicami wyzwolonymi z określonych schematów, ale to wyzwolenie też jest sztuczne, a więc stanowi pewną formę.
Na wsi mamy z kolei pana i parobka, z których to dwóch wizerunków bohaterowie nie mogą się uwolnić. Najbardziej wyraziście formę widać jednak w szkole, kiedy na lekcji polskiego pada pytanie, czemu właściwie Słowacki miałby zachwycać. Nauczyciel osadzony w formie, która zakłada jedynie, że oznajmia on uczniom, że Słowacki jest wielkim poetą, a oni to przyjmują pokornie, jest tym pytaniem zupełnie wytrącony z równowagi.
Szybko jednak do niej wraca przy pomocy schematów umożliwiających zapanowanie mu nad uczniami. Forma u Gombrowicza to schematy zachowań, przekonania, światopogląd, maski, które na siebie narzucamy, bo wydaje nam się, że tak, a nie inaczej powinniśmy się zachowywać, bo tego się od nas oczekuje, bo tacy powinniśmy być.
Witold Gombrowicz zdaje się mieć ambiwalentne podejście do dojrzałości. Z jednej bowiem strony traktuje ją jako doskonałość. Każdy z nas dąży do tego, aby zdecydować się na jakąś drogę życiową, konsekwentnie nią podążać, realizować się w wybranej przez jednym pracy itp.
Pimko, który na nowo zabiera go do szkoły, gdzie ma się ukształtować związanymi Józia. Z drugiej jednak strony — dojrzałość nie jest tak wyjątkowa i dobra, jak mogłoby się z pozoru wydawać. Ma bowiem podstawową wadę: stanowi wyraz absolutnego przyjęcia formy, utożsamienia się z nią.
Nie mają wobec nich dystansu, ponieważ te formy wyznaczają sens ich życia. Są więc nie tylko schematyczni, ale i opresyjni wobec innych. Gombrowicz zdaje się nie rozstrzygać kwestii dojrzałości w sposób jednoznaczny. Rozumie i chyba nawet popiera dążenie jednostek do dojrzałości, do przyjmowania ról i form, zdaje sobie sprawę, że z tych form nie ma ucieczki innej niż w kolejne formy.
Ferdydurke zdaje się jednak zachęcać do uzyskania pewnego dystansu w stosunku do własnej formy, maski a właściwie masek, które przyjmujemy. Marzy mu się dojrzałość, w której jest jednak miejsce na odrobinę zabawy, którą sam przecież uprawiał w wielu formach autokreacji chociażby w swoich Nimi.
Lekcja polskiego w Ferdydurke to jedno z pierwszych wydarzeń, które skłania Józia do refleksji, że powinien uciekać przed formą. Lekcja rozpoczyna się pojawieniem nauczyciela.
Paradoksalnie jego wejście nie wymusza ciszy, tylko nimi jeszcze większy hałas. Uczniowie starają się za wszelką cenę zrobić ogromny wrzask. Jedynie Syfon Pylaszczkiewicz posłusznie wyjmuje książki. W końcu nauczyciel krzyknął, wrzaski się skończyły… i lekcja się wcale nie zaczęła.
Tym razem uczniowie zaczęli korzystać z innych metod uniemożliwiających prowadzenie zajęć: zwolnienia do toalety, symulowania chorób, wciągania nauczyciela w zabawne anegdotki. Na nic to jednak się zdało, ponieważ w postaci był wizytator, którego pojawienia się obawiał się polonista.
Najpierw chciał odpytać Syfona, ale ten nie zgodził się odpowiadać bez wizytatora. Stwierdził, że jeśli później ma opowiadać przy nim, to teraz nie może zdradzać swojej wiedzy. Rozpoczęła się właściwa lekcja, której tematem miała być poezja Słowackiego. Nauczyciel zapowiedział, że będzie mówić o tym, dlaczego Słowacki wzbudza w ludziach zachwyt.
Nauczyciel nie był w stanie powiedzieć wiele więcej, podanych zaś nie wykazywali żadnego nim zainteresowania. Powtarzali jedynie bezrefleksyjnie jego słowa. Na to odezwał się uczeń Gałkiewicz, który sprzeciwił się takiemu tematowi, ponieważ stwierdził, że on nie ubóstwia Słowackiego.
W końcu sięgnął po broń ostateczną — kazał Gałkiewiczowi czytać jeden z fragmentów Słowackiego, a sam dalej kontynuował wywód o wielkości wieszcza. Nikt się już nie sprzeciwił, wszystko wróciło do normy. Ta sytuacja pokazała, jak bardzo silna jest forma lekcji, układu nauczyciel-uczeń, gotowych schematów myślenia, których uczniowie muszą się nauczyć.
Ferdydurke jest utworem anwangargowym z kilku powodów. Przede wszystkim jednak kluczowa jest tutaj gra, jaką powieść ta podejmuje z klasycznym modelem powieści realistycznej i czyni to na kilku poziomach. Ferdydurke jest powieścią awangardową, która gra z konwencjami powieści dydaktycznej, psychologicznej, jak i związanymi sielanką.
Z każdego z tych wzorów czerpie inspiracje, ale jednocześnie doprowadza do podważenia i wykrzywienia pierwotnych form opowiadania. Nie brakuje tutaj różnego rodzaju wyolbrzymień choćby scena z matkami, które przejmują się niewinnością swoich dzieci w zdecydowanie przesadzony sposób. Sporo tutaj jest także groteski, przejaskrawienia, choćby w przedstawieniu ziemiańskości Hurleckich.
Jednym to powieść, która sięga po chwyt groteski przede wszystkim w przedstawianiu postaci, jak i niektórych związanych z nimi zdarzeń. Chodzi tutaj przede wszystkim o tak charakterystyczne dla groteski chwyty, jak wyolbrzymienieparodia, komizm i absurd. W Ferdydurke każde ze środowisk, do których trafia Józio, zostaje za pomocą groteskowego obrazowania wyśmiane, podważone, pokazane w krzywym zwierciadle.
Zarówno profesorowie w szkole są zbyt profesorscy, a uczniowie zbyt infantylni jako grupaMłodziakowie próbują być pedantycznie nowocześni, Młodziakówna jest groteskowa w swoim wyzwoleniu, parobkowie z kolei na wsi aż kipią cielesnością i także jest to komiczne. Wyolbrzymiony zostaje sposób prowadzenia lekcji, kuriozalne są rozmowy przy stole u Młodziaków, romanse rozwijające się na wsi także bardziej przypominają parodię niż mówienie o nich na serio.
Warto przypomnieć, że groteska to kategoria estetyczna, która cechuje się obrazowaniem łączącym przeciwstawne sobie kategorie, czyli np. Ferdydurke pod tym względem jako całość jest groteską, ponieważ podejmuje bardzo realistyczną dyskusję o stereotypach, schematach, wyobrażeniach, jakim ulegamy w codziennym życiu, natomiast łączy to z fantastyką w kreowaniu akcji czy bohaterów, poetyką snu, która umożliwia narratorowi tak swobodne przechodzenie między kolejnymi wydarzeniami.
Ferdydurke nawiązuje do klasycznych powieści inicjacyjnych. Te z kolei dotyczyły procesu dopisz, dochodzenia do prawdy, uzyskiwania wiedzy o świecie. Powieścią inicjacyjną są np. Syzyfowe prace czy Przedwiośnie Stefana Żeromskiego, a więc pisarza współczesnego Gombrowiczowi. Wielką tradycję podróży, która daje inne spojrzenie na świat, ufundowała oczywiście Boska komedia Dantego.
W Polsce pierwszym takim utworem, parodiującym w pewnym stopniu absolutną powagę tego typu utworów były Wydarzeniu Doświadczyńskiego przypadki Ignacego Krasickiego. Ferdydurke odnosi się do całej tej tradycji przez głównego bohatera i fabułę. Józio, mimo że ma 30 lat, ponownie wraca do szkoły, aby dowiedzieć się, czym jest życie, przygotować się do dorosłości, odnaleźć sens.
Okazuje się jednak, że odnajduje tylko formę, przed którą chce się bronić.